“Nee mama, grote bed”. Deze zin horen wij zeker drie keer per dag, zelfs midden in de nacht. Daar komt nog bij dat ze met regelmaat uit haar bed probeert te klimmen. De peuter wil echt niet meer in haar “kleine bed”. Ik denk dat ik er echt aan moet geloven: ze is geen baby meer, het is tijd voor een groot bed.
Een van de leukste maar lastigste dingen aan het hebben van een dochter: shoppen! De eigenwijze dame groeit zo ontzettend hard, we kunnen om de haverklap naar de winkel toe om weer te winkelen. En zoals ik al zei: dat is hartstikke leuk, maar lastig. Want in welke maat koop je dingen? Maat 86 is leuk, maar kan ze het dan wel lang aan? Verzuipt ze niet in maat 92? Zucht, was ik maar niet zo’n twijfelaar.
Het was zo ver; Hanne nam afscheid van de babygroep. Daar hoort natuurlijk een feestje bij, dus ook een traktatie! Afgelopen jaren heb ik genoeg traktaties voorbij zien komen, allemaal heel lekker, leuk of mooi, maar vrijwel allemaal hetzelfde. En dat wilde ik niet. Ik wilde ook niet mijn halve salaris spenderen, want een beetje origineel cadeau is vaak wel prijzig. DE oplossing? Een luchtplantje. Op een standaard (want dat is niet standaard). Hieronder laat ik je zien hoe ik dit hippe cadeau gemaakt heb, voor een prikkie.
Ik geef het toe. Ik ben niet de beste vriendin geweest de afgelopen tijd. Met werk, een huishouden, een blog en mijn gezin (het belangrijkste!) incl een drukke eigenwijze peuter is het leven soms wat druk en chaotisch. Ik weet het, dat is een reden maar dat mag geen excuus zijn.
Eerder kon je al lezen dat er een aantal dingen waren die ik nooit zou doen als ik moeder was. Die dingen waren mooi niet gelukt dus. Maar er zijn ook genoeg dingen die ik me voorgenomen had niet te doen en die doe ik ook echt niet. Lees mee!
