Waterpokken: zo verliep het bij ons.

Een paar weken terug was dit onze dagelijkse bezigheid: ons kind troosten. Een kind dat ziek was en alleen maar kon huilen en mopperen. De zinnen : “Pijn mama” en “Hanne pijn buik mama” hebben we veel, heel veel, gehoord. Het woord jeuk en de betekenis hiervan zit nog niet in haar systeem, dus ze gebruikte pijn om duidelijk te maken dat het allemaal niet lekker zat.

[Kleine disclaimer: ik beschrijf onze ervaring met de waterpokken, dit hoeft niet hetzelfde te zijn als bij jouw/jullie kindje. Ik heb ervoor gekozen om geen foto’s te gebruiken omdat ik Hanne’s privacy daarin wil bewaken. Als je zoekt op google heb je genoeg (foto)voorbeelden. Bezoek bij twijfel altijd een arts. Voor meer informatie lees mijn volledige disclaimer.]

Omdat ik het in al die jaren in de kinderopvang zo vaak heb gezien dacht ik wel te weten hoe het werkt. Ik zag steeds wat kleine rode bultjes en enkele uren later zaten de kids er goed onder. De bultjes breiden zich snel uit en de blaasjes waren snel zichtbaar. Hanne bleef steeds ongedeerd. Ze had ook al waterpokken gehad toen ze een maand of 11 was, maar dit was toentertijd minimaal. Zal ze nu de dans dan ontspringen?

Het begin: waterpokken of eczeem?

Zondag

Op een zondag zag ik wat uitslag op haar buik. Het leek wel eczeem, dus ik smeerde trouw vaselinelanettecreme op haar buik. Ik twijfelde enorm of het wel eczeem was en geen waterpokken. Maargoed, bij andere kinderen kwam het toch ook snel op? We zouden het snel genoeg zien.

Dinsdag

Twee dagen later, ging ik werken en nam Hanne zoals gewoonlijk mee. Ik gaf door aan de pedagogisch medewerksters op haar groep dat ze wat uitslag op haar buik had en deelde de zorg dat het weleens waterpokken zouden kunnen zijn. Ik ging weg met de vraag of ze het in de gaten wilden houden.

Zoals verwacht kwam haar PM’er naar mij toe. “Eeeh Heleen.. Ik denk dat je even wat moet regelen voor Hanne, want de waterpokken komen goed omhoog. Het zit nu ook in haar gezicht”. Na nog geen 6 uur gewerkt te hebben die dag zat ik alweer in de auto terug naar huis met een (toen nog) vrolijk kind.

En daar zaten we thuis. Hanne speelde nog lekker en was nog aardig vrolijk. Ik vond het zelfs allemaal wel meevallen met die waterpokken. Ze had er helemaal niet zo veel. Naarmate dat dag verstreek zag ik wel wat meer waterpokken (alsnog niet veel) en ging haar temperatuur richting de 39 graden. ‘S avonds maar lekker vroeg naar bed.

En wat was ik maar al te blij dat ze er vroeg in lag. Wat een horrornacht hadden wij achter de rug. Elk uur werd ze wakker en riep ze dat ze pijn had. Ze bleef maar draaien en woelen. Uit nood hebben we haar een zetpil gegeven in de hoop dat het zou werken. Het was al snel duidelijk dat we de aankomende nachten haar een flinke verlichting moesten aanbieden, anders zou het tien keer niks worden.

Koorts, jeuk en niet kunnen slapen. Drama!

Woensdag

De volgende ochtend werd ze wakker en ook toen viel het qua aantal waterpokken enigszins mee. Aan jeuk en pijn viel het tegen, het meisje wist niet waar ze het zoeken moest. Ze wilde alleen maar knuffelen en op de bank hangen. Het vreemde is dat de waterpokken die ik dinsdag zag inmiddels een korstje hadden, terwijl er steeds nieuwe opkwamen. Dit is ook een kenmerk van waterpokken: alle fases lopen door elkaar heen. Hoe langer we naar Hanne keken, hoe meer we er zagen opkomen.. Ik had een goed voornemen: zodra de apotheek om 08:30 open gaat, staan wij voor de deur. Bij de apotheek kochten we Kidsclin.

Donderdag

De dag er na stond ze er werkelijk compleet onder. Geen plek op haar lijf wat er ongeschonden vanaf kwam. Haar rug en buik, op haar hoofd, tussen haar haren, tussen haar tenen, benen, oksels en zelfs in haar mond had ze waterpokken. Het arme meisje had het écht goed te pakken. De plekken die warm en broeierig zijn waren het meest aangedaan. Onder haar kleding en in haar oksels, liezen, knieholtes etc.

Het is lastig om te zeggen binnen hoe lang ze precies van haar waterpokken af was, omdat de fases van waterpokken door elkaar heen lopen. De vraag is dan vanaf wanneer je de eerste dag telt en wanneer de laatste dag is. De korstjes van de grote waterpokken bleven namelijk wel nog lang zitten. Ik gok dat alles gemiddeld een week heeft geduurd, de ergste jeuk en pijn zeker 3 dagen.

Lees ook: zo was onze dochter snel van haar jeuk (waterpokken) af

Het verloop bij onze dochter

– Het eerste symptoom was uitslag die leek op eczeem. Rode bultjes die ik kon voelen op de huid. Ook zaten er wat schrale plekken tussen. Dit alles zat op haar buik.
– Een groot gedeelte (zo’n 3/4e) van die uitslag veranderde in kleine rode stipjes, de grootte vergelijkbaar met speldenprikjes. Ze waren flink rood en zaten verspreid over haar lichaam. De meeste zaten op haar romp en in haar gezicht. Ook deze bultjes/stipjes kon ik voelen op haar huid. In deze fase had ze nog niet echt jeuk.
– Ze kreeg “echte” waterpokken. Waterpokken die gevuld zijn met vocht vind ik lijken op witte jeugdpuistjes of op blaren die je ook op je voet hebt als je knellende schoenen draagt. Toen de waterpokken eenmaal doorkwamen ging het snel en zat ze binnen no time onder.
– De waterpokken drogen in. Er komen korstjes op. Het gekke is dat sommige waterpokken indrogen terwijl ze ook nog heel veel “speldenprikjes” had op haar lijfje die nog moesten transformeren in waterpokken.
– Bijna alles is ingedroogd. De korstjes blijven aardig lang zitten en wanneer deze eraf zijn blijven witte plekjes over. Ook die trekken weg. Van de meeste waterpokken zie je niks meer, terwijl ze op het moment van schrijven nog wel een aantal littekens heeft. Die zitten op de plekken waar ze heeft gekrabt of waar hele grote waterpokken zaten. Hopelijk trekt dit nog weg.

Edit maart 2020:
Waar de grote waterpokken zaten, zitten helaas nogsteeds littekens!

Op deze manier ging het bij onze peuter. Misschien dat dit voor jou heel herkenbaar is of dat je nu misschien denkt: hey.. die rode plekjes.. Heeft jouw kindje al waterpokken gehad?