Ode aan alle pedagogisch medewerksters en gastouders

Hey jij! Ja jij, jij pedagogisch medewerkster. Jij babyfluisteraar, creatieveling, taalexpert, pedagogisch coach, spelletjes enthousiasteling, taalexpert, pedagogische grapjas, VVE-kundige, gepassioneerde voorleesliefhebber. Hallo jij geduldige, representatieve, flexibele en actieve duizendpoot!

Als ik zo eens om mij heen kijk zie ik al deze vaardigheden terug in mijn collega’s. Maar naast mijn collega’s zijn er veel meer pedagogisch medewerksters in Nederland. Collega’s die sterk zijn in het begeleiden van het individuele kind, die van elk thema een heus knutselfeest maken, of die de babygebaren in de dagelijkse praktijk keihard rocken.

Daarom: een ode aan alle pedagogisch medewerksters en gastouders. Deze is voor jullie, voor iedereen met wie ik ooit gewerkt heb en voor alle dames (en heren!) die werkzaam zijn in dit mooie vak.

Een dikke kus en een high-five, omdat:
– je elke dag weer met zoveel liefde alle kindjes ontvangt
– je precies weet waar dat ene kindje behoefte aan heeft
én wanneer dat moeilijk is;
– je er dan alles aan doet om erachter te komen, zodat je het kindje kan troosten of helpen ontwikkelen.
Waarschijnlijk is het heel herkenbaar dat:
– multitasken een dagelijks ding is. Een flesje geven, schriftje schrijven en de andere kinderen in de gaten houden is peanuts.
– je de visie van Pickler (of Malaguzzi, Montessori enz)  naar de dagelijkse praktijk kunt vertalen.
– die achttiende poepluier van vandaag ook nog verschoond moet worden en je dat echt niets uitmaakt
– elk kindje met een knutselwerk naar huis gaat, als er iemand jarig is

– je zoveel kan onthouden en dit goed gaat.  Kees moet antibiotica, Jan mag geen melk, Truus mag intussen een boterham eten en tegen de ouders van Toos moet je uitleggen dat ze gevallen is.
– de activiteiten die aangeboden worden, aansluiten bij de ontwikkeling van het kind
– ouders je vertrouwen als beroepskracht
– ouders zien over welke kennis je allemaal beschikt
– je beschikt over een dosis zelfkennis en weet waar je minder goed in bent
– en dat je hiernaar handelt
– de sfeer op de groep relaxed is en de kindjes ontspannen zijn
– je met alle liefde voor de zesde keer “We gaan op berenjacht” voorleest, inclusief het verkleden.

– alle alarmbellen gaan rinkelen wanneer je rode bultjes bij een kindje ziet
en
– een vermoeden hebt wat het kan zijn en vervolgens de ouders inlicht
– je soms boos moet worden op een kindje, terwijl je tegelijkertijd keihard je lach moet inhouden
– de kindjes er verzorgd bijlopen
– je weet hoe je moet handelen wanneer kindje X een driftbui heeft. En omdat je weet dat hetzelfde handelen bij kindje O juist averechts werkt
– je elk kindje als een individu benaderd
– je wel 10 verschillende manieren weet om een kindje te stimuleren en te motiveren
– er verschillende activiteitendagen (en weken!) zijn, die je feilloos weet te organiseren
– je op drukke momenten overzicht kan houden
– je als een ninja de slaapkamer in kunt lopen en alle tien de kinderen blijven slapen
– je jezelf voor gek zet bij de kinderen, om ze te zien lachen
– je ouders gerust weet te stellen wanneer ze hun kindje voor de eerste keer komen brengen
– je rust weet te bewaren op de groep
– de sociale/cognitieve/lichamelijke/zintuigelijke/motorische/taal/spel-ontwikkeling helemaal jouw ding is
– jij de allerlekkerste boterhammen smeert
– maar voornamelijk omdat je hart hebt voor je werk en de kinderen je dag maken!

Ben ik iets vergeten in het rijtje? Wat zijn nou de dingen die een pedagogisch medewerkster zo vakbekwaam maakt? Wat is nou dat ene ding wat je opvalt aan “jouw” pedagogisch medewerkster, wanneer je je kindje brengt of haalt? Zet het gerust bij de reacties!