6 maanden Hanne

Lieve Hanne,

Hoe kan het toch, “ineens” ben je 6 maanden! Zes hele maanden, een halve verjaardag, een half jaar. Ik snap niet dat de tijd zó snel gaat! Iedereen heeft het gezegd en wel meerdere keren: “geniet ervan, want de tijd gaat ontzettend hard.”. En ja, dat kan ik nu beamen want ineens zijn we zes maanden verder en ik weet nog als de dag van gisteren dat je op mijn buik werd gelegd.

Inmiddels ben je een echte “grote” meid die maar al te heerlijk kan smullen van alles wat je aangeboden krijgt. Fruit zoals appel, banaan, peer, mango, perzik etc, groenten zoals sperziebonen, courgette, bloemkool en worteltjes: het maakt niks uit, we kunnen je alles geven. Sinds kort eet je zelfs een boterham! Vrijdag op het CB was je alweer 7245 gram en 67 centimeter lang, hét bewijs dat je goed kunt eten ( en al het gehuil en drama als het op is, is ook een bewijs). De borstvoeding is gestopt en het laatste beetje uit de vriezer is ook bijna op. Tsja grote kleine meid; een half jaar was mama’s streven en dat zit er nu toch echt op.

Lichamelijk en motorisch ontwikkel je ook zo ontzettend hard. Je hebt geen voortandjes maar hoektandjes (kleine dracula), draait van je rug naar je buik (maar niet andersom) en huilt wanneer je niet meer comfortabel ligt. Wat het kletsen betreft ben je net je mama, je kletst ons de oren van ons hoofd af en bent een echt gezelligheidsdier. Iedereen die langskomt krijgt een mooie lach toegeworpen, ook al moet ik zeggen dat je ook wel kunt mopperen als papa en mama uit het zicht zijn.

Lief klein, groot meisje van ons, wat kunnen we toch van je genieten! Beloof me dat je altijd zo blijft, goed?

X